Betweter

Ik? Een betweter? Omdat ik kan bewijzen dat ik aantoonbaar keer op keer gelijk heb wanneer dat zo is? Noem dan eens één ding waar ik geen verstand van heb.. en niet gelijk één ding noemen hè!

Insomnia

Een van de meest beruchte bijwerkingen van insomnia is slapeloosheid. Het breekt je. Als een dorre tak. Krak. Met een rigide workout en een paar straffe bakken koffie spalk je dan de breuk en plak je de meeste splinters weer strak tegen de schors aan. Maar wee je gebeente als je in slaap sukkelt vlak voordat die verschrikkelijke wekker afgaat als een valse hond. Je staat dan op met een hoofd vol mentale kneuzingen en psychische blauwe plekken. De fix? Rust. Precies, terug naar af.

Stoelen voor Afrika

Hoi pa,
Ik heb zelf genoeg aan mijn vier witte tuinstoelen van plastic kunststof, maar dank voor je aanbod. Je kunt ze denk ik beter schenken aan de hongerige kindjes in Afrika. Het zal buikjes van die luie donders niet vullen, maar de hele dag oncomfortabel op de vieze grond moeten zitten is natuurlijk ook geen pretje. We willen eens een keer happy faces zien als de NOS een reportage maakt.
Groet, je zoon.

Religieuze overwegingen, negers en jodenkoeken

Beste Harold, ik ben er morgen rond 1600 Zulu. Goed? Zet voor mij maar een lekker kopje rooibosthee en doe er kletskoek bij. Een negerzoen of een jodenkoek is natuurlijk ook prima; ik ben niet zo kritisch. Laat het bier maar warm staan. Uit religieuze overwegingen rij ik niet als ik nog moet drinken. Mogelijk kan ik daar eenmalig een uitzondering op maken door thuis een paar biertjes te drinken na de rit terug. Groet, je broer.

Artiestennamen

Voor een minderaardige vriend met een spijsverteringsprobleem moest ik een paar suggesties doen voor een artiestennaam die hij zich wilde aanmeten. Sociaal geisoleerd en volstrekt out of touch met reality als ik ben kwam ik hiermee aanzeilen:

- Chewing Chords
- Alien Symphony
- Pillar of Salt
- Siaecko
- Grim Grazzler
- Waterwoozle
- Sommby
- As The Moon Turns
- Weaselhacker
- Zero Kiss
- Astral Alignment
- Mr Beer
- Unsolicited

Bouwvakkers

Wat hebben die bouwvakkerts toch een mooi beroep. Beetje de hele dag in het zonnetje stenen stapelen, vals meezingen met grijsgedraaide johnnymuziek, en voorbijhobbelende meisjes de rokjes omhoogfluiten. En als klap op de vuurpijl midden in de zomer de boel de boel laten en met het hele gezin kuilen gaan graven in Zuid-Frankrijk. Dat hun baan op de tocht staat --inmiddels een briesje van windkracht 10-- deert ze niet. Chill.

De zogenaamde pulp op TV

Ik heb sinds twee jaar geen TV meer. Er wordt niks leuks uitgezonden, of ik ben niet thuis. Uitzendingemist.nl bestaat, RTL Unilever Gemist bestaat, Campingzender6/SMS6 Gemist bestaat. Dus qua uitzendingen naar de mensen toe om te kijken mis ik niks. Ik kijk alleen nauwelijks via de internetten, omdat het aanbod gaap-geeuw-vermoeiend is. Films en series Die Ertoe Doen worden netjes gebackupt via ThePirateBay.org en gekeken a) wanneer ik thuis ben en b) wanneer ik wil. Dus ik maak me niet zo druk om de zogenaamde pulp die, allegedly, via de beeldbuis de woonkamerts wordt ingepompt. Want laten we wel wezen. Als er geen TV zou zijn, zou De Massa een live onthoofding op het dorpsplein zijn gaan kijken, of de heksentest bij het kanaal aanschouwen. Brood en spelen kent geen tijd.
Stop worrying. Stop bitching.
Download.

Mijn tuin

Mijn tuin is (gokje) een 40m2 dichtbegraste laagvlakte met her en der een boom en een struik. De inheemse bevolking bestaat uit: mieren, muggen, 1 huge-ass egel, een langpootmug en een overlastgevend groepje ongeidentificeerde vliegende insecten. Bah.

 

Ik. Een korte introductie.

Ik ben 1.70 vierkante meter lang.
Mijn schoenen hebben maat 40.
Ik heb nog nooit een hoofdrol in een film gespeeld.
Ik trek 's ochtends altijd eerst mijn rechter schoen aan en dan pas m'n linker schoen.
Ik drink nimmer koffie tijdens m'n slaap.
Mij betrap je niet in een trui, zomer of winter.
Er is nog nooit oorlog gevoerd om mij.
Ik heb het liefst alles draadloos. Ook de waslijn.
Niemand heeft me ooit een kettingzaag kado gegeven.
In mijn jeugd mocht ik geen sneakers dragen.
Dakloos ben ik niet, maar ik kan nog niet opscheppen over het aantal daken dat ik heb.
Dakloos ben ik niet, maar ik rijd met open dak als het niet regent.
Ik draag mijn haar al erg lang erg kort.
Humor heeft gevoelens voor mij. En dat is wederzijds.
Per dag schiet ik 10 tot 100 mailtjes internet op. In mijn hele leven heb ik nog geen 50 brieven geschreven en verstuurd.

DE-ES: wij willen bloed zien!

Vanavond staan onze aartsvijanden tegenover elkaar op een akelig klein stukje savanne in Durban, Zuid-Afrika. De beulen van Alva tegenover de Feldwebels van Löw. Wij hoeven slechts toe te kijken hoe ze ons probleem oplossen. Maar we moeten partij kiezen. In ruil voor de fietsen van onze voorouders zijn we vanavond en slechts alleen vanavond voor Duitsland. Inderdaad stelletje paella prakkende tortillaterroristen, we zijn de Tachtigjarige Oorlog nog-lang-niet-vergeten. Overigens krijgen we nog miljarden peseta's van jullie. Geld lenen kost namelijk muchos euries, ingedutte siësta-slaven dat jullie zijn. Nadat Duitsland tapas heeft gemaakt van jullie sangria-kunstjes op het veld, sturen wij de Financiele Inquisitie eens langs. Na ons middagdutje.
Update: schade Deutschland, alles ist vorbei.

NL-BR, een analyze: Schaak. Schaakmat.

Ironisch dat Brazilistan tweemaal gescoord heeft, Nederland slechts eenmaal en we toch aan het langste eind trekken. Ongelooflijk mooi om te zien dat de spelregels van voetbal zo naadloos aansluiten op onze ambities. Vanaf de eerste minuut speelden we good-cop-bad-cop met die bananentelers. Na tien minuten gaven we ze broze glorie, daarna voerden we ze onzekerheid. Na de rust dwongen we de mooiboys een onafwendbare harikiri te plegen. Bal. Doel. Raak. Bananenland had twee keer gescoord en hun taak zat erop. Dat werd hen duidelijk gemaakt door onze voltreffer met een eenvoudige boodschap: go home. Bad-cop had ze psychisch gebroken. Tot de 93e minuut dachten die Latijns-Amerikaanse Italianen dat ze met een banaan aan het voetballen waren. Heerlijk hoe Van Marwijk iedere keer zo subtiel de volgende stap zet naar Wereldheerschappij.

Koopkracht - Belasting = Koopzwakte

Iedere burgert in Nederland besteedt een buitenproportioneel deel van z'n koopkracht om de bodemloze geldpakhuizen van de rijksoverheid en andere struikroverheden te vullen. Een bewonderenswaardig initiatief van U, maar Uw financieel geld zet weinig doden aan de zeik. Een groot deel van Uw betaaleuro's verdwijnt in ICT faalprojecten, te-dure-kostprijs projecten, en in de zogenaamde kunstmatige economie: onzinnige subsidie's (pleonasme-alert!), corruptieontwikkeling in derderangs landen, rooibosthee plantages, et alia. U betaalt accijnzen, loonbelasting, BTW, leges, et cetera. Er zijn meer synoniemen voor belasting dan Eskimo's mogelijkheden hebben om het over sneeuw te hebben. Uw buurman is heimelijk jaloers op Uw Scapino-schoenen en Uw Ikea-interieur. De overheid ook, en nivelleert U Uw meubels onder Uw zitvlak vandaan.
Vraag de overheid de besteding van uw giften te verantwoorden.

Kilometerheffing.

De overheid wil graag gaan vangen per kilometer. Eerlijk toch? De mensen die zorgen voor een lekker warme zomer moeten de zwaarste lasten dragen. Oh ja, we moeten wel allemaal een spionagekastje laten inbouwen in onze lease-Lada's. Is nodig. Uw privacy is gewaarborgd totdat er misbruik van gemaakt wordt. En wie iets te verbergen heeft, heeft vast de middelen om de kluit te bedonderen. U moet gewoon bukken en slikken. Went vanzelf. Okay, dat we door middel van ivorentorenhoge accijnzen op tuftufbenzine al decennia lang aftikken per kilometer is waar. Welja, ook het feit dat dit een effectieve manier van kilometerheffing is klopt als een dieselslurpende bus. Waar het om gaat is dat we per kilometer moeten gaan betalen. We moeten met z'n allen niet willen dat de discussie hierover verzand in argumenten en tegenargumenten. Waanzin.

Wapens in de toekomst verkopen

Ik heb een tijdmachine waarmee ik wapens aan rivaliserende groepen verkoop in de toekomst. Soms zijn dat knotsen als de mensheid weer eens in een stenen-tijd-dipje zit, soms kroontjespennen wanneer de heersende gedachte deze scherper acht dan het zwaard. Laatst, nou ja.. laatst.., reed ik in een convooi vrachtwagens afgeladen met AK-47's naar de Azuren Alliantie in 1.300.454 AD. Na deze verkocht te hebben --en zo een schaarste in 66.780 AD te veroorzaken-- zag ik een meisje lopen met blonde haren en een konijntje in haar armen. Ik gaf haar een lift en vertelde uitgebreid over het dieet van mijn eigen konijn Gromtoon. Ze bood aan om iedere dag beschuit met aardbeien en suiker te maken voor me. Ik zei nee.

Stel.

Stel.
Stel het is een dag in juni. De zon schijnt en je staat buiten onder een strak blauwe lucht. Het is bijna 18:00 en een onbekende soldaat in Rusland moet hoesten, een dolgelukkige bingospeler neemt haar prijs in ontvangst in een groezelig cafeetje in een buitenwijk van Parijs en een doofstomme postduif neem een verkeerde afslag in de buurt van Urk en jij staat met je 300 euro A-merk teenslippers tot je enkels in de modder. Wat denk je:
a) shit, ik ben de beenham vergeten!
b) als er oorlog komt met Belgie, word ik dan opgeroepen voor dienstplicht?
c) krijg ik rente uitgekeerd als ik spaar met lampen?

Een date met een medewerker

Hoe serieus moet je een HBO'er nemen die haar job omschrijft als Human Recourses medewerker..? Je valt door de mand, NL41892839.

Het park

Op een zonnige dag in juli, om precies te zijn de zestiende van juli tweeduizendentien, liep Margriet de Koning afwezig doch goedgeluimd door het groene gras van het Vondelpark in Amsterdam. Buiten was het 23 graden en vier minuten voor half drie. Ze passeerde een tweetal geopende blikjes bier van het merk Heineken. Haar nieuwe rode lakschoentjes klemden benauwd om haar voeten en haar blauwe kanten slipje werd aan het zicht onttrokken door een rokje met een gewaagd bloemetjesmotief. Niemand floot haar na.

Ze groette een onduidelijke kennis die de weg uitlegde aan een toevallig passerende Japanse kiesgerechtigde. Precies op dat moment werd elders in de wereld een schaakpartij gewonnen door Ivan Germanov, maakte een Frans meisje met vlechtjes zich zorgen over de seksuele geaardheid van haar vriendje, werd een brief verkeerd bezorgd in New York, en salueerde een Argentijnse soldaat spottend zijn meerdere met zijn linkerhand. Dat ging allemaal aan haar voorbij.

Dat kon ook niet anders. In gedachten verzonken werd Margriet plotsklaps opgeschrikt door een jongen in een shirt uit een onduidelijk modejaar die om een vuurtje vroeg. In gedachten stak ze de sigaret tussen zijn gebarsten droge lippen aan met een vlammenwerper. De jongen herhaalde de vraag. Margriet glimlachte, zei 'ik heb een blauw slipje aan', en liep door. Zonder er zich van bewust te zijn pakte de jongen zijn eigen aansteker en keek haar na.