Mijn aansteker is leeg. Vandaag. Ineens. Het is een witte aansteker zonder opsmuk. Een ander heeft nu z'n plek ingenomen. Een zwarte, zonder opsmuk. Ook hij zal ongetwijfeld maandenlang trouw m'n vuur aansteken op mijn verzoek. Maar toch, het laat je niet onberoerd. Een stabiele factor verdwijnt plotsklaps uit je leven en een onzekere toekomst hijgt je met haar vuige adem heet in de nek.
Tweede peuk. Vuur. Brand. Rook. Succes! Zo zie je maar weer.
Rozen verwelken
Rozen vergaan
Het lijkt een waan
Schijn bedriegt
Rozen blijven ontstaan
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
No comments:
Post a Comment